کارآفرین کیست و کارآفرینی چیست؟

کارآفرینی یا Entrepreneurship

به فرآیند خلق ارزش مادی که همراه با ریسک و نوآوری است گفته میشود.

شرایط اقتصادی حال حاضر ایجاب میکنه که روز به روز بیشتر به فکر ایجاد کسب و کار و توسعه کارمون باشیم و بتونیم کسب و کارمون رو گسترش بدیم و پیشرفت کنیم.

از طرفی تا اسم کارآفرین میاد، اگر بخواییم به پیش کسوت های این حوزه فکر کنیم، اسم ژوزف شمپیتر (پدر کارآفرینی) میاد تو ذهنمون که در سال ۱۹۳۴با ارائه نظریه توسعه اقتصادی درخصوص نقش محوری کارآفرینان در دوران رکود اقتصادی تونست سود آفرینی کنه و به همین دلیل به پدر کارآفرینی ملقب شد.

شاید بعضی وقتا از خودمون پرسیده باشیم: «چی شد که کسایی که کارآفرینی کردن تونستن به این مرحله رسیدن… خوش به حالشون» یا شاید بگیم «عجججب شانسی داشتن». ولی اگه یکم فکر کنیم میبینیم که واقعا شانس بوده که اونا رو به اینجا رسونده و دست به ریسکی زدن که منجر به خلق ارزش مادی شده.

این کلمات شاید تو نگاه اول بزرگ و غیر قابل دسترس باشن اما هیچ کاری غیر ممکن نیست و با داشتن اون ویژگی های لازم کارآفرینی مثل ریسک پذیری، خلاقیت، هوش مالی و … میتونیم به اوج برسیم.

حالا وقتشه که به کمک مهارت ها بتونیم از علممون استفاده کنیم و تبدیلش کنیم به ثروت و سرمایه.

یکی از کارهایی که میتونیم به این موفقیت برسیم، راه اندازی کسب و کار خودمونه. این که برای خودمون کار کنیم و نه شخص دیگه.

و یا به اصطلاح کارآفرینی کنیم.

بریم تا در موردش بیشتر یاد بگیریم:

سایت اول:

اینجا یکم با تاریخچه کارآفرینی آشنا میشیم و میبینیم که ریشه فرانسوی داره و به نسبت میتونیم بگیم جوونه و قدمت سیصد ساله داره اما این چیزی که ما امروزه به اسم کارآفرینی میشناسیم و میبینیم، تنها حدود یک قرن هست که رواج داره.

سایت بعدی:

به تعریف نویسنده کارآفرین کسیه که یک مدل تجارت رو توسعه میده. سرمایه فیزیکی و انسانی برای شروع یک سرمایه گذاری رو فراهم میکنه و مسئول موفقیت یا شکست پروژه ست.

بعدش هم به چندتا از صفات عمومی کار آفرینان اشاره میکنه مثل اینکه: سرسخت باشن، ریسک پذیر باشن و چندتا صفات دیگه شخصیتی اما اون چیزی که جدا از این صفات فردیه، نیاز کارآفرین به اکوسیستم پرورشیه… یعنی اینکه مثلا تو جامعه چقدر شرایط مهیاست که بشه سرمایه مالی و انسانی جور کرد یا برخورد با شکست و خطر توی اون جامعه چجوریه و …

تو قسمت نظرات به ما بگید که از دیدگاه شما اکوسیستم پرورشی تو جامعه ما چجوریه

مثل اینکه : کارآفرینی یه فعالیت پویاست و یکنواخت نیست، نیاز به خلاقیت داره و…

بعدشم مراحل کارآفرینی رو داریم: یعنی اول باید یه فرصت رو بشناسیم، چشم انداز براش تعریف کنیم، دیگران رو قانع کنیم برای سرمایه مالی و انسانی، منابع مون رو تامین کنیم و در نهایت شروع به کار کنیم و پیشرفت کنیم.

نویسنده با پرسیدن این سوال ها، یه انگیزه ای برامون میسازه برای اقدام به کارآفرینی:

آیا شده بخوایید کاری کنید ولی اقدامی نکنید براش؟ تاحالا شده ایده ای داشته باشید اما اون رو عملی نکرده باشید و بعد ببینید که یک نفر دیگه همون کارو انجام داده و موفق شده؟ یا بگید کاش چند سال پیش از فلان موقعیت استفاده کرده بودم؟

اگر هرکدوم از این اتفاق ها برامون افتاده باشه، فرقی نمیکنه دکتر باشیم، وکیل باشیم، معلم یا مهندس و … بلکه به این معنیه که ما الان فقط یک نیروی کار هستیم، همین. و قطعا این اون چیزی نیست که ما میخواستیم. و وقتشه که تا دیر نشده بریم دنبال رویاهامون و اونا رو به واقعیت تبدیل کنیم قبل از اینکه یکی دیگه براش اقدام کنه.

برخلاف همه سایت هایی که تا بازشون میکنیم میبینیم نوشته: ((همه میتوانند کارآفرین باشند))، تو این سایت نویسنده حقیقت تلخی رو گفته که بهتر از دروغی شیرینه و گفته درست کارآفرینی میتونه خیلی پرسود باشه اما برای هر فردی مناسب نیست.

البته بعدش هم اضافه کرده که قبل از برداشتن قدم اول باید آموزش های لازم رو دید و شانس رسیدن به موفقیت رو سنجید.

خب سایت های مختلفی رو دیدیم… نظرات مختلف رو هم خوندیم…

اگر داستان کارآفرینان بزرگ رو بخونیم میبینیم که اول کار ممکنه سختی کشیده باشن و کلی شرایط سخت رو گذرونده باشن اما با صبوری ای که داشتن وتلاشی که کردن تونستن همه اون مراحل رو پشت سر بذارن… پس کار نشد نداره.

یه اختلاف نظری که بین صاحب نظران حوزه کارآفرینی وجود داره، اینه که کارآفرینی ذاتیه یا اکتسابی؟

مثلا در سال ۲۰۱۴ کتابی از لوید شفسکی منتشر شد که میگفت افراد کارآفرین بدنیا نمیان بلکه در طول زندگی تبدیل به کارآفرین میشن.

سال ۲۰۰۸ هم جیمز فیشر گفت اتفاقا کارآفرین ها به دنیا میان.

و کلی نظرات دیگه ای هم داریم از علمای این رشته.

شما هم نظرات خودتون رو با ما در میون بذارید.